Via BD op een ideetje gekomen.
Nu ja, het idee van een ander op een andere manier toegepast.
Hetzelfde gedaan en toch anders.
Het ging erover hoe en hoeveel soorgelijke beelden bewerkt waren.
Hoe de beweging erin kwam.
Die onscherpe, naar pastelmodel afgaande cliché, waar ik me altijd van afvroeg,...
Hoe doen ze dat.
Nu de beweging komt gewoon uit de pols.
Langere sluitertijd en een goede scéne uitzoeken.
Meestal doen ze dit een een bos.
Ik echter probeerde dit aan de wegkant, daar je daardoor toch wat structuur in het geheel houden kan.
Wordt vervolgt!
De kleine vlekken zijn vuiltjes op mijn sensor, dus binnen kort moet deze eens worden gekuist.
En om eerlijk te zijn geef ik daar niet echt om.
Liever een goede foto met, dan een zonder die je maar weinig zegt.
Over da weinig zeggen nog een klein iets.
Net als in mijn abstracte obsessie zit ook hier geen verhaal in.
Betekend dit ook niets, just wat vlakken vlekken en lijnen.
Maar dit wordt wel gesmaakt.
Misschien omdat de lijnen zo duidelijk niet zijn?
Ik weet het niet.
...nu wat verder doen aan 'den eletriek', afwassen, deze namiddag kindercarnaval in Oosteeklo en mijn tweede mol vangen, die mijn 'peloeze' aan het omspitten is.
Pol de mol hebben we al, 'den dienen met zijn karreken' zoals ons Fien het zo mooi verwoorde.
Jawatte, die beesten verzetten wat op een nacht!
kurt
Merci voor het bezoek.
Hopelijk hebben jullie er iets aan.
Anders hoef ik hier mijn tijd niet in te steken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten