iedere keer weer een race om aan de meet te geraken.
En dan.
Oef
ik ben er.
Dan kijk ik rondom mij, om te zien,
wat ik de laatste weken niet zag.
Dan zet ik zoals altijd terug eens de knop op 0
en blijkt dat ik,
weer anders tegen de wereld aankijk.
Soms heeeel confronterend.
Music fot life bijvoorbeeld, machtig te zien hoe eenheid overgaat in hysterie.
Niet afdoend van de noodzaak en de kracht die uitgaat uit dergelijk initiatief
vraag ik me af wanneer MEN nen keer gaat
minder 'ver' kijken,...
zelfs maar tot het einde van de straat,
om er ook miserie te vinden.
Wordt het geen tijd ook DAAR iets aan te doen.
Er zijn tekens genoeg die het ons duidelijk maken.
MOI
!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten