Am on the road again

I am on the road again.

Zoals zoveel keer.
Terug den boer op geweest.
La France.

Sommigen weten al dat ik tijdens mijn ritten graag wat zuurstof opdoe.
Stof tot nadenken heb ik wel altijd.
Als de zaken je even loslaten,...
En je terugvalt op een opmerking,
vraag van iemand kom je soms tot dit resultaat.
Kijk.
Het zit zo.
Den Eikel (café in ons dorp).
Net ne de 11-11 viering.
Stelt iemand me de vraag.
Wa dingsken is da???
De x100s.

Fier toon ik mijn 'ding met 35 mm fixe lens'.
Fixe lens,
voor een vent die gewoonlijk met ander geare rond de nek loopt,
zie k  hem denken.
Nu,
de uitleg is eenvoudig.
In je beperkingen weet je een sterkte te vinden.
Weet je om te gaan met wat je wel hebt, en spits je je scherper toe op wat mogelijk is.
ipv aan die grote lens te liggen lurken.
Same story met het analoge werk van de laatste tijd.

Het bewuster afdrukken.
Wetend, dat je pas met een week of 2 weet.
Of het goed zat.
Beeld een week of 2 laten rusten voor je het voor de eerste keer ziet,
is alleen al een waarde op zichzelf.

Je kan het misschien het best vergelijken met een bezoekje aan den 'Antwerpsen Heirweg' in Oosteeklo.
ons knorrig stukje kasseibaan
Je kan die op verschillende manier afmalen,
met de wagen comfortabel, en snel.
Zeker van het resultaat.
Zonder kleerscheuren rechts afdraaiend richting Heidestraat.
Of het met de fiets doen, en zeker zijn da ge zo een 15 keer stopt om te kijken.
Ziend wat je anders, niet zou zien,
bewuster omgaand met je omgeving denken en kijken.
Beperking van een 35 mm lens, en of analoog,
zorgt voor een scherpere blik.
En een zeer gat,
als het over het velo rijden gaat dan toch.