Aarden.
Zich in de grond
van iets voelen.
Eigenlijk is dit een samenvatting van ontmoetingen.
Waarvan ik hoop dat toch een deel zal,
dit lezen.
X-a
Die zo nodig het onderste uit de kan wou halen.
Me richting Sint-Lucas te lokken.
Al weet ik echt nie goe wat hij ermee wil bereiken?
X-b
Die me wist te melden dat hij,...
Zo nu en dan, fictief het noorden kwijt is.
Zo nodig op zoek gaat naar meer.
Ergens anders,
vooral in beeld.
X-c
Die me wist te verrassen.
ergens in die vastberaden blik,
deze morgen,
ik wist te vangen.
Volgende week,
zaterdag is het anders.
En ik
die dan thuiskom,
en dit beeld neem.
Wetende dat geen zaterdag nog hetzelfde zijn zal.
Ik
samen met mijnen suiker 'strik',
wachtend
veel te lang
op de standaard (post)
en die veel te zwarte kop koffie.
Aan Xa
wees gerust,
ik heb der geen tijd voor.
En ja ik weet het.
Ik ben een man van veel te veel woorden.
Te weinig daden.
EN DAN?
Aan X-b
Wees gerust,
als ge goe bezig blijft, zijn de twijfels, het zoeken
nog groter,
mé zo'n 20 jaar.
Dus wen er maar aan.
Gelukkig maar.
Aan X-c
Ik zal die suikerstrik missen
en veel meer verhaal heb ik er nie over.
Dan dat het
een heel klein beetje anders zal zijn.
Anders genoeg
om me te herinneren, dat anders ergens verliezen is.
Hoe klein ook.
Waarde niet in hoeveelheid te schatten valt!
Ps aan X-b
Ga niet op zoek naar je beeld.
Laat je beeld naar je toe komen.
En het komt.
Misschien morgen,
niet
maar,...
Ga ik er terug even over.
Wel
Mischien was het wa te lang geleden dan.
moi
!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten