Waar is den tijd.
Op mijn kniëen voor de pompbak.
Uren.
Tot het dan uiteindelijk toch lukte.
Da druppeltje te vangen.
Nog altijd wordt ik hiermee geconfronteerd.
Die druppels.
Alhoewel ik helemaal nie meer achter die beelden sta.
Toch blijft het iets speciaals.
Reden voor het uploaden van dit beeld is eigenlijk,...
Dat ik zo zat te bedenken deze morgen.
Als je al da leed hoort, en ziet in de media,
aangedaan door da zo sereen aanvoelende druppeltje water.
Nu ja.
Druppeltje.
Man komt da tegen.
En voor sommigen al een 2e keer op een paar maanden.
Kurt
!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten