Al zoveel maal, Vroeg ik me af. Waarom doe ik dit.
Zo nu en dan,
Weet een beeld me te zeggen, hier hoor ik thuis. HIER kan ik iets vertellen. Voor wie luisteren wil, in vlakken en lijnen, emotie en reden.
Oosteeklo. Thuis!
Met dank aan Jari!
3 opmerkingen:
Anoniem
zei
Ik heb je site en blog gevonden via je reactie op de blog van Johan de Vos. Het gebeurt zelden dat ik via het internet merk dat niet commercieel gerichte fotografen zich (af en toe) vragen stellen over de zin en betekenis van hun fotografisch bezig zijn, gewoonten, voorkeuren, tics of obsessies. Nochthans is dit de enige weg, denk ik, om van blind, half blind of slecht ziende naar beter tot goed ziende te gaan en desgevallend de koers aan te passen. Ik doe dat voor me zelf ook, maar ik heb wel geen eigen site of blog. Met uw permissie, wil ik dan ook geleidelijk de op uw site geplaatste foto's eens nader bekijken en vooral ingaan op sommige van uw vragen of twijfels om zo via bemerkingen, overdenkingen of suggesties te proberen een mogelijk alternatief , een andere koers misschien, op te sporen. Lukt het niet of lust men het niet, men heeft dan toch een poging gedaan en dat is al iets, beter dan niets. Groeten en tot weldra, via uw site. Jos Van Hecke, Gent jos.van.hecke@pandora.be
Jos, merci voor je reactie,.. En wat voor een. Ik zei laatst tegen een collega 'fotograaf' dat ik mezelf 20 jaar geef om op het punt te komen waar ik wil zijn, en dan nog.
Dan krijg je het vingerbeweginksken naar het kopje. Zo van, zot is ie, maar dat wisten ze wel.;) Ik ben bezeten van beeld, en vooral de opbouw ervan. Blijkbaar is momenteel knippen en plakken in cs belangrijker dan een goed uitgelicht beeld. Een 'kadrering' die je aandacht op eist. Die zegt kijk naar me. of het nu landschap is, portret of om het even wat, het is verantwoord gebruik maken van vlakken en lijnen die een beeld maken. Niet de stoeipoes of adembenemende zonsondergang die het doet. Dit wil ik leren, instinctief, want tijd krijg je niet in de fotografie. Het moet vanuit je buik komen! En met de jaren, krijg ik hopelijk figuurlijk wat buik! (al is da in letterlijke zin ook wel een beetje zo.
Nogmaals merci voor je reactie. Ik hoop dat mijn bericht op de blog van Johan niet teveel mensen hebben 'gekwetst'. Da's het nadeel van blog, en e-mail weet je. Eenmaal 'enter' en weg zijn ze, de woorden. Soms vrijmscherp!
Blij met je positieve reactie op mijn bericht. Laat ik eerst zeggen dat de directheid, openheid en eerlijkheid van je standpunt op de blog van Johan de Vos mij echt wel in positeve zin getroffen hebben en dat je ontgoocheling over de aanpak van de CVB workshop "jureren", dat je "op je honger bleef zitten", voor mij de directe aanleiding is geweest om hierop via je site te reageren omdat niet gestilde honger, ook de geestelijke, inderdaad een soort "onrecht" kan zijn, maar anderzijds ook wel een soort positieve prikkel die je verder drijft, grenzen doet verkennen. Ik kan ook wel begrijpen dat Johan de Vos via zijn blog hierop zelf niet reageert, maar toch, dat opvallende zwijgen op de duidelijke roep van een "zoekende" geeft me een wrang gevoel, een opwellende vraag over de zin en het rendement van zijn blog, een zekere twijfel ook over zijn bedoelingen hiermee. Soit, misschien kan ik dan een kleine bijdrage leveren. Ik ga nu eerst mijn tijd nemen om je belangrijkste vragen waar je als fotograferend wezen, zoals ook ik en nog vele anderen, regelmatig mee geconfronteerd wordt, via de inhoud van je site en blog in kaart te brengen. Bij bepaalde foto's zal ik rechtstreeks mijn visie plaatsen maar de synthetische neerslag van samenhangende onderdelen of van het geheel zal ik je, in het voordeel van de overzichtelijkheid, best via mail sturen, denk ik. Wat ik je nu al kan meegeven is mijn persoonlijke overtuiging en ervaring dat compositorische elementen zoals punten, lijnen, vlakken en vlakverdeling, contrasten en kleurwaarden slechts nuttige hulpinstrumenten zijn om het eigenlijke onderwerp van een foto, nl. de door de fotograaf bedoelde inhoud, zijn visie en/of gevoel,tot uiting te brengen of te ondersteunen. Het is zelden een goed idee om deze compositorische hulpinstrumenten op zichzelf als het onderwerp van een foto te willen zien, maar het overkomt menig fotograaf dat hij/zij zich hierdoor laat (ver)leiden. Eén van de redenen daarvan is dat men deze hulpinstrumenten onvoldoende kent of beheerst om ze op het ogenblik dat men de foto neemt bijna "automatisch" aan te wenden ten dienste van het eigenlijke (andere) onderwerp van de foto. Dit is al een belangrijk principe, meer volgt, ook een overzicht van de meest gebruikte compositorische hulpinstrumenten die ik heb kunnen distilleren uit mijn eigen ervaring maar vooral ook uit het bekijken en vormelijk analyseren van veel foto's, héél veel foto's, zowel van heel bekende als minder bekende en onbekende fotografen. Groeten, Jos
3 opmerkingen:
Ik heb je site en blog gevonden via je reactie op de blog van Johan de Vos. Het gebeurt zelden dat ik via het internet merk dat niet commercieel gerichte fotografen zich (af en toe) vragen stellen over de zin en betekenis van hun fotografisch bezig zijn, gewoonten, voorkeuren, tics of obsessies. Nochthans is dit de enige weg, denk ik, om van blind, half blind of slecht ziende naar beter tot goed ziende te gaan en desgevallend de koers aan te passen. Ik doe dat voor me zelf ook, maar ik heb wel geen eigen site of blog. Met uw permissie, wil ik dan ook geleidelijk de op uw site geplaatste foto's eens nader bekijken en vooral ingaan op sommige van uw vragen of twijfels om zo via bemerkingen, overdenkingen of suggesties te proberen een mogelijk alternatief , een andere koers misschien, op te sporen. Lukt het niet of lust men het niet, men heeft dan toch een poging gedaan en dat is al iets, beter dan niets.
Groeten en tot weldra, via uw site.
Jos Van Hecke, Gent
jos.van.hecke@pandora.be
Jos,
merci voor je reactie,..
En wat voor een.
Ik zei laatst tegen een collega 'fotograaf' dat ik mezelf 20 jaar geef om op het punt te komen waar ik wil zijn, en dan nog.
Dan krijg je het vingerbeweginksken naar het kopje.
Zo van, zot is ie, maar dat wisten ze wel.;)
Ik ben bezeten van beeld, en vooral de opbouw ervan.
Blijkbaar is momenteel knippen en plakken in cs belangrijker dan een goed uitgelicht beeld.
Een 'kadrering' die je aandacht op eist.
Die zegt kijk naar me.
of het nu landschap is, portret of om het even wat, het is verantwoord gebruik maken van vlakken en lijnen die een beeld maken.
Niet de stoeipoes of adembenemende zonsondergang die het doet.
Dit wil ik leren, instinctief, want tijd krijg je niet in de fotografie.
Het moet vanuit je buik komen!
En met de jaren, krijg ik hopelijk figuurlijk wat buik!
(al is da in letterlijke zin ook wel een beetje zo.
Nogmaals merci voor je reactie.
Ik hoop dat mijn bericht op de blog van Johan niet teveel mensen hebben 'gekwetst'.
Da's het nadeel van blog, en e-mail weet je.
Eenmaal 'enter' en weg zijn ze, de woorden.
Soms vrijmscherp!
Blij met je positieve reactie op mijn bericht.
Laat ik eerst zeggen dat de directheid, openheid en eerlijkheid van je standpunt op de blog van Johan de Vos mij echt wel in positeve zin getroffen hebben en dat je ontgoocheling over de aanpak van de CVB workshop "jureren", dat je "op je honger bleef zitten", voor mij de directe aanleiding is geweest om hierop via je site te reageren omdat niet gestilde honger, ook de geestelijke, inderdaad een soort "onrecht" kan zijn, maar anderzijds ook wel een soort positieve prikkel die je verder drijft, grenzen doet verkennen. Ik kan ook wel begrijpen dat Johan de Vos via zijn blog hierop zelf niet reageert, maar toch, dat opvallende zwijgen op de duidelijke roep van een "zoekende" geeft me een wrang gevoel, een opwellende vraag over de zin en het rendement van zijn blog, een zekere twijfel ook over zijn bedoelingen hiermee.
Soit, misschien kan ik dan een kleine bijdrage leveren.
Ik ga nu eerst mijn tijd nemen om je belangrijkste vragen waar je als fotograferend wezen, zoals ook ik en nog vele anderen, regelmatig mee geconfronteerd wordt, via de inhoud van je site en blog in kaart te brengen. Bij bepaalde foto's zal ik rechtstreeks mijn visie plaatsen maar de synthetische neerslag van samenhangende onderdelen of van het geheel zal ik je, in het voordeel van de overzichtelijkheid, best via mail sturen, denk ik.
Wat ik je nu al kan meegeven is mijn persoonlijke overtuiging en ervaring dat compositorische elementen zoals punten, lijnen, vlakken en vlakverdeling, contrasten en kleurwaarden slechts nuttige hulpinstrumenten zijn om het eigenlijke onderwerp van een foto, nl. de door de fotograaf bedoelde inhoud, zijn visie en/of gevoel,tot uiting te brengen of te ondersteunen. Het is zelden een goed idee om deze compositorische hulpinstrumenten op zichzelf als het onderwerp van een foto te willen zien, maar het overkomt menig fotograaf dat hij/zij zich hierdoor laat (ver)leiden. Eén van de redenen daarvan is dat men deze hulpinstrumenten onvoldoende kent of beheerst om ze op het ogenblik dat men de foto neemt bijna "automatisch" aan te wenden ten dienste van het eigenlijke (andere) onderwerp van de foto.
Dit is al een belangrijk principe, meer volgt, ook een overzicht van de meest gebruikte compositorische hulpinstrumenten die ik heb kunnen distilleren uit mijn eigen ervaring maar vooral ook uit het bekijken en vormelijk analyseren van veel foto's, héél veel foto's, zowel van heel bekende als minder bekende en onbekende fotografen.
Groeten,
Jos
Een reactie posten