Hou ik mezelf geen 'rooskleurige spiegel' voor de ogen.
Graag zou ik een echte fotograaf zijn.
Die ECHTE foto's maakt.
Dat ben ik niet, gelukkig maar. ( zo kan ik lekker mijn ' eigen-zinnig? ' ding doen )
Nu is het me meer en meer duidelijk dat het kijken
denken veel belangrijker is dan je camera.
Dat het lijen-spel en verhouding nog belangrijker wordt dan ik ooit dacht.
Denkende hoe ze op de avondles me aankeken toen ik mijn 'spel' lijnen uitzetten expliceerde.
Nu toegegeven dat het een hele tijd geleden is maar ik het toch nog eens zou willen doen.
Op café, frisse pint, vierkant zwart blad en 3 dunne lijntjes papier,... schuiven maar.
Rest nog een goei geïnteresseerd gezelschap te vinden en je bent zeker van een avond-vullende bezigheid.
Reden waarom ik dringend naar """LISSITZKY - KABAKOV Utopie en werkelijkheid""" moet.
Dit keer alleen.
Helemaal alleen.
Daar ik vind dat je dit niet samen met iemand bekijken kan.
Iedereen die beeld en verhouding in het hart draagt MOET dit gezien hebben.
Om nooit meer te vergeten.
!!!
Deze morgen, na het brengen van de dochter naar de turnles toch nog een paar beelden voor de site van Oosteeklo.
Klik, klik, hup de kar weer in en terug weg.
Gordel laan, spiegel kijken,
Heu, mmm
Camera pakken, en aan het werk.
Links, rechts, rechts achter, achter, schuifdak open en zelfs daar nog mijn ding gevonden.
allemaal vanuit hetzelfde standpunt, gezeten in mijn autostoel.
Een geluk dat ik daar blijkbaar goed gestrand was,
op da plekje langs den Ertveldesteenweg.
Nog meer geluk dat ik blijkbaar ook wakker was,
en keek.
Wakker zijn is trouwens nie moeilijk bij deze temperaturen.
;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten