Gewoon vergeven?

Thuis.
Oosteeklo, mijn dorp.

Jaren heb ik gedacht hier wel 'foto's' te mogen nemen,
dat fotografie er niet zou worden begrepen.
Da blijkt nu anders te zijn.
Ook de meer fictieve beelden worden blijkbaar nu door velen gesmaakt.
Of zou men het me gewoon vergeven?

Al 1000 maal heb ik gedacht.
Ik stop ermee,...
Oosteeklo.
Ik wil eens iets anders.

Dus zal ik het komen maanden, jaren op een andere manier moeten gaan doen.
Werk en privé leven laten het niet meer toe,
zo intensief alleen maar met mijn dorp bezig te zijn.
Maar ze krijgen me hier nooit,
nooit meer weg.
'Ik en mijnen kodak', Oosteeklo.

Een van mijn fav. niet aanwezig op de tentoonstelling 'Schipperskapel Brugge'.
Misschien wel een vergissing.
!