Wonen, tja,...
Je hebt er manieren voor hé.
Meestal hangt dit gegeven 'de manier waarop' vast aan de financiële toetstand van de 'woner'.
Of toch min of meer.
De kansen die je krijgt of neemt.
Ik las gisteren in de krant een artickel over 'de Roma's' in Gent (rabot).
Schrijnende toestanden.
Bernard Onderdonck (een vriend fotograaf zie links) pleegt me aan te manen in serie's te werken,...
En af te stappen van dat ene beeld gevoel.
Nu, ik kan er niet aan doen.
Die beelden overvallen me gewoon.
Als poësie door mijn kop.
De ene dag heb je der al meer oog voor als de andere, ok da weet ik.
Dus wat vang je hier meer aan.
Vb zag ik deze morgen in de stroomstraat een raampje hoog in de zijgevel van een huis.
Wel, (hiervan nam ik geen beeld) voor dit raam staat een beker.
Dan gaat mijn molen draaien.
Ok dit is geen verhaal toekoer,
Maar wel in mijn verbeelding, en een verhaal die in mijn kop zich ontrold.
Dus nu is de vraag.
Neem ik deze losstaande beelden of niet.
Moet je zonodig in serie's werken om goei werk te kunnen tonen.
Ps:
en eerlijk, ik zwoeg en zucht onder de selectie van beelden voor serie's foto's.
Temeer doordat ik zelden of nooit echt tevreden ben over een beeld, laat staan een ganse serie.
De weg is nog lang, of kort als je er de brui aan geeft.
kurt
_0017_resize.jpg)
_0002.jpg)
_0027_resize.jpg){kind=link}
_0015_resize.jpg){kind=link}
_0003_resize.jpg){kind=link}