BEELDTAAL

Gisteren zat ik zo te denken,...
eigenlijk leuk, en toch iets minder.

Beeldtaal,
ik denk dat ik ze zie.
'Weet' zo ongeveer dat ik ze begin te begrijpen.

Enkel lukt het me nog niet echt ze 'zelf' te schrijven.
Zo nu en dan een woord, halve zin.
De drang is groot.
Immens zelfs.

Maar dat maakt het nog zo spannender.
;-)

Als ik mijn kleinste spruit zie hongeren naar taal, en wat erin omgaat.
Iedere keer weer proberen 'zin' neer te pennen.
Erop of er 'falikant neffens'
Het doet er niet toe.
Ik schrijf!
en dat straalt ze uit.

Als ik nu in die spiegel kijk zie ik mezelf zitten.
Ik wil, zal, moet.
Punt uit.

kurt
!
ps:
tof hé die fotografie?
niet?