Op pad

Ja, ik ben op pad geweest.
Al was het een zeer moeilijke dag.
Je hebt zo van die dagen, waar je maanden naar uitkijkt.
En je,
met je muiltje tegen de muur loopt.
Door omstandigheden je even niet verder kan.

Sommigen weten dat het groot huisvuil, voor mij schatten bevat.
Waardevolle beelden, die soms een wrange smaak bevatten.
Al een tijd kijk ik uit naar stoelen op het huisvuil.
Stoel of zetel, als je er maar op zitten kan.
De waarde die zo een vier-, zes- of achtvoeter bevat is niet te verwoorden.
Welke verhalen, tranen en vreugde is daar niet in 'geleefd'.
Nooit stond ik er echt bij stil, tot ik in mijn eigen dorp, er een bekende leefwereld in ontdekte.
...
In die, zetel, wereld.
Die ik kende.
Of toch een beetje.
Frontaal genomen, geen franjes of truukjes.
Gewoon 'beeld'.
Eens te meer, begreep ik dat een foto meer kan zijn dan een kiekje.
Als je er een reden voor hebt.
Verhef je het tot emotie.
En ik kan je zeggen.
Voorbij één 'beeld', (en het is dit beeld niet).
ben ik 5 maal gepasseerd.
Steeds weer draaiend rond het idee van dit doe je niet.
Heb ik dan toch de moed samengeraapt, en de foto genomen.
Me nen krop in de keel.
Hopende dat niemand me betrappen zou.

Omdat het voor mij,...
Meer was.

Veelbetekend fotografisch,...
Nee.

maar wel voor mij.
Voor altijd!