1000 km van huis 'stil' valt.
Wordt het weer eens complex in mijnen kop.
Zie, je dingen die bij een gevoel passen.
Eigenlijk meer een vraagstelling.
De afrastering, is de beperking.
Opening de vrijheid.
Het 'anders' in het beeld de toevoeging in het spel wat ik fotografie noem.
Eigenlijk had ik op dit moment moeten beslissen 1 dag de tramlijn (Barcelona)
te volgen van halte naar halte.
Een dag te knippen, en de reden waarvoor ik daar was,
mijn gezin eens zo te laten.
Dit deed ik natuurlijk niet.
Vakantie is vakantie.
Voor iedereen.
Weer eens een lesje geleerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten